Κηδεύθηκε το Σάββατο 12/2 ο τέως πρόεδρος της ΝΔ και τέως δήμαρχος Αθηναίων Μ. Έβερτ.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης τον αποχαιρέτισε με τα παρακάτω λόγια :
Ο Μιλτιάδης Έβερτ έζησε σε εποχές ταραγμένες. Εποχές μεγάλων εντάσεων, μεγάλων συγκρούσεων, μεγάλων διχασμών. Και τις έζησε με πάθος. Πρόλαβε, ως νέος, τη μετεμφυλιακή Ελλάδα, πήρε από νωρίς θέση στις αντιθέσεις της, διεκδίκησε τον δικό του ρόλο σ’ αυτές. Είναι εποχές καθοριστικές για τα όσα ακολούθησαν στη χώρα τις επόμενες δεκαετίες, ανοικτές ακόμη στην ιστορική έρευνα και τον πολιτικό στοχασμό, με τις ιδέες, τις πολιτικές επιλογές και τα πρόσωπα να κρίνονται και να επανακρίνονται.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ έζησε ενεργά και τις επόμενες καμπές της ιστορίας. Όταν η Ελλάδα της μεταπολίτευσης κέρδιζε -για πρώτη, ουσιαστικά, φορά- τη δημοκρατική ομαλότητα, αντιμετώπιζε την πρόκληση της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού, και καλούνταν να απαντήσει στο δίλημμα της ευρωπαϊκής πορείας. Πήρε και πάλι θέση στις αντιθέσεις της εποχής και διεκδίκησε τον δικό του ρόλο σ’ αυτές.
Τον διεκδίκησε, μάλιστα, με τρόπο πρωτότυπο και καινοτόμο: Μετακινήθηκε από την κεντρική πολιτική σκηνή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αναδέχθηκε μεγάλες πολιτικές προκλήσεις και ανταποκρίθηκε σ’ αυτές με τρόπο επίσης καινοτόμο. Για τη δημιουργία του «Αθήνα 984» , του πρώτου μη κρατικού ραδιοφωνικού σταθμού της χώρας, ο Μιλτιάδης Έβερτ δεν χρειάστηκε απλώς να συγκρουσθεί με την πολιτική της τότε κεντρικής εξουσίας. Χρειάστηκε να υπερβεί και την παράδοση της δικής του παράταξης, την ίδια την πολιτική του κουλτούρα.
Στέκομαι στο κεφάλαιο αυτό της δράσης του, όχι μόνο επειδή τον αποχαιρετώ σήμερα με την ιδιότητα του δημάρχου Αθηναίων. Επιμένω στη συγκεκριμένη επιλογή του, διότι πιστεύω ότι η στάση που τότε επέδειξε, έχει σημασία για μας και τώρα. Ότι παραμένει επίκαιρη στις επίσης ταραγμένες και δύσκολες ημέρες που ζούμε. Ημέρες που απαιτούν από όλους να υπερβούμε κατεστημένες αντιλήψεις και καθιερωμένες πρακτικές. Που μας καλούν επίμονα, να σκεφτούμε διαφορετικά και να δράσουμε διαφορετικά.
Εκ μέρους του Δήμου Αθηναίων, εύχομαι στον Μιλτιάδη Έβερτ «καλό ταξίδι».
