«Προσπαθούμε τον Δήμο να τον καταστήσουμε πραγματικό εγκέφαλο και βραχίονα για την ανάταξη της πόλης»,δήλωσε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιοφωνικό σταθμό ΑΘΗΝΑ984 και στη δημοσιογράφο Νόνη Καραγιάννη. Ο κ. Καμίνης εξήρε τη συνεργασία με Μ.Κ.Ο και σημείωσε «επιδιώκουμε τη συνεργασία με ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε μια βάση ισοτιμίας, ο Δήμος βοηθάει, ο Δήμος προσφέρει υποδομή, ο Δήμος οργανώνει όταν του ζητείτε και συνεργάζεται».
Καραγιάννη:Καλή σας ημέρα, καλή εβδομάδα, κ. Δήμαρχε.
Δήμαρχος: Καλημέρα σας.
Καραγιάννη:Κύριε Δήμαρχε, αντιλαμβάνομαι και μαθαίνω τις τελευταίες ημέρες αναπτύσσετε μια δραστηριότητα από τις υπηρεσίες του Δήμου της Αθήνας για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία των ανθρώπων μας που έχουν ανάγκη, που είναι άστεγοι για να τους δοθούν κάποια ανακουφιστικά μέτρα, όπως στέγη και φαγητό. Ήθελα να μου πείτε από την εικόνα που έχετε, νομίζω είναι τις τελευταίες δέκα μέρες σε εξέλιξη η κινητικότητα που υπάρχει, με αφορμή και τις ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες. Από την εικόνα που έχετε αν οι άνθρωποι αυτοί ανταποκρίνονται, αν οι υπηρεσίες του Δήμου μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, δώστε μας μια εικόνα.
Δήμαρχος:Θα σας πω. Οι υπηρεσίες, πρώτα απ’ όλα, κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια. Είναι κάτι για το οποίο τους ευχαριστώ και από αυτή την θέση, από τον σταθμό σας. Κατά δεύτερο λόγο αυτή η προσπάθεια για πρώτη φορά γίνεται σε συντονισμό, σε συνεργασία με ΜΚΟ οι οποίες δραστηριοποιούνται σε αυτό το πεδίο. Και νομίζω ότι αυτό, στον βαθμό που θα εξελιχθεί όπως δείχνουν τα πράγματα, γιατί μέχρι στιγμής έχει εξελιχθεί καλά, θα είναι ένα μεγάλο κέρδος για τον Δήμο και για την κοινωνία, να μπορέσει ο Δήμος να συνεργαστεί με τις κοινωνικές αυτές οργανώσεις.
Καραγιάννη:Κύριε Δήμαρχε, παρακολουθήσαμε το προηγούμενο διάστημα, δηλαδή πριν από μια εβδομάδα, μια μεγάλη έρευνα του Αθήνα 9,84 για το ζήτημα των αστέγων στην πόλη μας. Ένα από τα φαινόμενα με τα οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι γιατί οι συνάδελφοι μου έκαναν ρεπορτάζ νύχτες, ήταν η απροθυμία αυτών των ανθρώπων να ανταποκριθούν ακόμα και στα πρώτα ανακουφιστικά μέτρα που οι υπηρεσίες, οι ΜΚΟ ήθελαν να το προσπεράσουν. Κυρίως όμως η απροθυμία τους να μετακινηθούν σε ένα πιο προστατευμένο περιβάλλον.
Δήμαρχος:Να σας πω κάτι. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες σε αυτή την κατηγορία των αστέγων. Είναι άνθρωποι που έχουν πολύ συχνά κι άλλα προβλήματα. Ειδικά οι χρόνιοι άστεγοι, κάποιοι από αυτούς έχουν και ψυχολογικά προβλήματα, έχουν και προβλήματα εξάρτησης από ουσίες, μιλάμε για τους χρόνια αστέγους πρώτα απ’ όλα και γενικά για ανθρώπους οι οποίοι στερούνται στέγη. Προσέξτε το, άνθρωποι που δεν έχουν στέγη, υπολογίζονται σχεδόν ομόφωνα, από τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται σε μια χιλιάδα περίπου τέτοιοι άνθρωποι, οι οποίοι ζουν έξω.
Καραγιάννη:Είναι χρόνια άστεγοι αυτοί;
Δήμαρχος:Ναι, είναι οι χρόνια άστεγοι. Είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν στέγη. Τώρα, αυτός ο πληθυσμός στον βαθμό που θα βαθαίνει η κρίση θα διευρυνθεί. Θα περιλάβει πιθανόν και ανθρώπους οι οποίοι πριν από κάποιους μήνες ζούσαν μια κανονική ζωή. Αλλά έχασαν την δουλεία τους και βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς προστασία. Και πρέπει και αυτούς τους ανθρώπους φυσικά να τους προστατεύσουμε. Τώρα αυτό που έχω να σας πω είναι ότι εμείς κρατάμε ανοιχτές τις πόρτες όλων αυτών των οικημάτων, τέσσερα συνολικά, τα οποία υποδέχονται τους αστέγους – φυσικά κανέναν δεν υποχρεώνουμε να έρθει –αλλά ακόμα κι αυτοί που δεν θέλουν να έρθουν να στεγαστούν προσωρινά λόγω αυτών των συνθηκών των καιρικών, σ’ αυτούς προσφέρουμε και φαγητό και φάρμακα και κουβέρτες και προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε.
Καραγιάννη:Κύριε Δήμαρχε, νομίζω ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε αυτές τις πάρα πολύ δύσκολες μέρες και είπαμε λόγω των θερμοκρασιών που επικρατούν σε όλη την Ελλάδα, κάνετε ότι μπορείτε στα ζητήματα πρώτης ανάγκης με την έννοια μιας πρόσκαιρης ανακούφισης σε αυτούς τους ανθρώπους. Επειδή όμως αναφερθήκατε στα ζητήματα της κρίσης της οικονομικής, που ανεβάζει πια τον αριθμό των ανθρώπων των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη ακόμα και από στέγη. Έχετε την αίσθηση ότι βρεθήκαμε αμήχανοι, απροετοίμαστοι απέναντι σε αν φαινόμενο που δεν το είχαμε πιθανόν συνυπολογίσει ότι θα εκδηλωθεί. Δηλαδή μήπως είναι η ώρα πια να διαμορφωθεί μια κεντρική πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος;
Δήμαρχος:Να σας πω. Στο θέμα όλο αυτό των άστεγων ή των νεόπτωχων, ο Δήμος έχει μια μακρά εμπειρία. Δηλαδή ο Δήμος έχει το πρόγραμμα των συσσιτίων πάρα πολλά χρόνια, ο Δήμος συντηρεί το Κοινωνικό του Παντοπωλείο, το Κοινωνικό του Φαρμακείο, υπάρχει και Κέντρο Υποδοχής Αλληλεγγύης το οποίο μοιράζει τα συσσίτια και το οποίο φιλοξενεί και άστεγους. Ο Δήμος της Αθήνας έχει μια μεγάλη εμπειρία σε αυτό το ζήτημα. Και επειδή ακριβώς έχει εμπειρία και επειδή διαθέτει και μια υποδομή ο Δήμος θα λειτουργήσει μέσα στους επόμενους μήνες και μέσα στα επόμενα χρόνια ακριβώς όπως λειτουργεί σήμερα. Θα λειτουργήσει συντονιστικά, υποβοηθητικά, αναλαμβάνοντας ο ίδιος ένα μέρος της ευθύνης άμεσα, εκεί που δεν μπορούν άλλες Κυβερνητικές Οργανώσεις ή πρωτοβουλίες που έχουν ανακύψει μέσα στην πόλη, τους τελευταίους μήνες, τις τελευταίες βδομάδες, λιγότερο ή περισσότερο οργανωμένες ή αυθόρμητες. Εμείς το προετοιμάζουμε αυτό να λειτουργήσει ο Δήμος τρόπον τινά όπως λειτουργεί και σήμερα σε αυτό, σ’ αυτές τις μέρες τις κρίσης. Δηλαδή συνεργασία με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε μια βάση ισοτιμίας, ο Δήμος βοηθάει, ο Δήμος προσφέρει υποδομή, ο Δήμος οργανώνει όταν του ζητείτε και συνεργάζεται.
Καραγιάννη:Φαντάζομαι ότι εδώ θα πρέπει να υπάρξει και άλλη ματιά και της Ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο, έτσι δεν είναι;
Δήμαρχος:Να σας πω. Είναι μια άκρως συναισθηματική κοινωνία. Είναι γνωστό τώρα ότι λειτουργούμε συναισθηματικά και παρορμητικά. Αυτό δεν είναι κακό καταρχήν. Αλλά θα πρέπει να μάθουνε να λειτουργούνε και δεν θέλω να γίνω διδακτικός σε αυτό το σημείο, αλλά πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε οργανωμένα, με μέθοδο, με σεβασμό έτσι ο καθένας της αυτονομίας του άλλου και όλοι μαζί συντονισμένα να συνεργαζόμαστε. Αυτά είναι οι ευκαιρίες που προσφέρει η κρίση προκειμένου να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο δρούμε και σκεφτόμαστε.
Καραγιάννη: Επειδή μιλήσατε για το συναισθηματικό και κοινωνικό υπόβαθρο της πόλης και της χώρας αναρωτιέμαι πως πρέπει, με ποια άλλη ματιά πρέπει να δούμε τα φαινόμενα βίας: Το Σάββατο είχαμε στο κέντρο της Αθήνας προσπάθεια από ορισμένες εγκληματικές συμμορίες, επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό εγώ τον χρησιμοποιώ, να στήσουν ένα σκηνικό μίσους και τυφλής βίας. Υπήρξαν τραυματίες, υπήρξαν θύματα μετανάστες, κάποιοι άνθρωποι προπηλακίστηκαν που προσπάθησαν να βοηθήσουν.
Δήμαρχος: Πρέπει να τα καταδικάσουμε απερίφραστα. Έτσι, θα πρέπει όλοι να στοιχηθούμε πάνω σε αυτή τη γραμμή. Δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να ενδώσουμε , να ενθαρρύνουμε ή να ανεχθούμε ή να στρέψουμε το βλέμμα μακριά από τα φαινόμενα αυτά της βίας και του μίσους. Έτσι, το τελευταίο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η πόλη είναι κάτι που αντιβαίνει ακριβώς στις παραδοσιακές μας αξίες και είναι κάτι που αντιβαίνει και σε θεμελιώδεις αρχές με βάση τις οποίες ζούμε.
Καραγιάννη:Από την άλλη πλευρά υπάρχει και μία ερμηνεία ότι ενδεχομένως στεκόμαστε αδιάφοροι απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα και αυτές οι συμμορίες βρίσκουν χώρο έκφρασης ακριβώς επειδή η ανασφάλεια πια είναι το κυρίαρχο συστατικό στο κέντρο της πόλης.
Δήμαρχος:Αυτό που λέτε είναι πιθανό να συμβαίνει. Δηλαδή η ανασφάλεια που επικρατείεκ τρέφει ένα τμήμα και αυτού του μίσους και σε ένα άλλο τμήμα της κοινής γνώμης μιας ανοχής.. Έτσι, γιατί θεωρούμε ότι υπεύθυνοι για όλα είναι οι μετανάστες, γιατί για αυτό μιλάμε τώρα, έτσι δεν είναι: Ότι είναι οι μετανάστες. Λοιπόν, εμείς πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό το πράγμα με έναν οργανωμένο και συλλογικό τρόπο και να πούμε ότι όσο θα υπάρχει αυτό το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, όπως έλεγα και το2007 πρέπει να το διαχειριστούμε. Δε μπορούμε ούτε να κρύβουμε το κεφάλι κάτω από την άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο, ούτε όμως και να θεωρήσουμε ότι μόνο αντιδρώντας δυναμικά απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους θα λύσουμε το πρόβλημα. Είναι ένα πολύ σύνθετο πρόβλημα για να λυθεί, επιτρέψτε μου να πω, με τόσο απλούς τρόπους.
Καραγιάννη:Πριν από μερικούς μήνες είχαμε τη δυνατότητας να συζητήσουμε και μαζί την κατάσταση στον Άγιο Παντελεήμονα. Έχουν περάσει έξι μήνες , αν δε κάνω λάθος, υπάρχει διαφορετική οπτική πια στη περιοχή:
Δήμαρχος:Να σας πω κάτι. Και αν υπάρχει δεν είναι αισθητή αυτή τη στιγμή εκ πρώτης όψεως.
Καραγιάννη:Εκείνη η παιδική χαρά άνοιξε κύριε Δήμαρχε:
Δήμαρχος:Να σας πω κάτι. Όχι, δεν έχει ανοίξει η παιδική χαρά. Η παιδική χαρά δε πρόκειται να ανοίξει όσο δε θα έχουμε τη διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να λειτουργήσει ειρηνικά και να μη γίνει χώρος συγκρούσεων. Όπως καταλαβαίνετε και αυτό είναι ένα σύνθετο πρόβλημα. Δεν είναι μόνο πρόβλημα αστυνόμευσης. Είναι ένα πρόβλημα του να έρθει μία καταλλαγή και μία ψυχραιμία σε εκείνο το χώρο. Και σας βεβαιώνω ότι συνεργαζόμαστε πάρα πολύ στενά και με την Εκκλησία εκεί, όπου έχει έναν ιερωμένο ο οποίος είναι πάρα πολύ σημαντική προσωπικότητα, ο Μάξιμος. Όποτε έχω συζητήσει το πρόβλημα μαζί του εκεί που καταλήγουμε είναι ότι δε πρέπει να δράσουμε βεβιασμένα. Θέλει με πάρα πολύ προσοχή και οργανωμένο τρόπο και συνεργασία όλων αυτών οι οποίοι επιθυμούν να επικρατήσει ψυχραιμία, καταλλαγή και συνεργασία.
Καραγιάννη:Θυμάμαι μια συνέντευξή σας αρχές του 2010 όπου είχατε πει ότι πρέπει να φέρουμε κόσμο στο κέντρο. Ένα χρόνο μετά αισθάνεστε ότι έχει έρθει κόσμος στο κέντρο ,γιατί όσοι κυκλοφορούμε στο κέντρο, ειδικά μετά το απόγευμα, έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε όλο και λιγότεροι.
Δήμαρχος:Δε πρόκειται να έρθει ο κόσμος στο κέντρο από τη μία ημέρα στην άλλη. Ο κόσμος εγκατέλειψε το κέντρο, άρχισε να το εγκαταλείπει από τη δεκαετία του 70 και του80. Δε θα έρθει από τη μία ημέρα στην άλλη. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες και να καλλιεργούμε ένα τέτοιο κλίμα ούτως ώστε να κάνουμε τους ανθρώπους να αρχίσουν να έρχονται σιγά σιγά. Ο δήμος θα έχει ανοιχτό του χρόνου το ξενοδοχείο το MIRAGEγια να δεχθεί νέους ανθρώπους, αλλά θα πρέπει να υπάρξει μια συνεργασία και με όλα τα άλλα όργανα της πολιτείας για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε συνθήκες ασφάλειας. Μην έχουμε αυταπάτες ότι η καθοδική πορεία την οποία γνωρίζει η Αθήνα εδώ και δεκαετίες και τώρα πια με τραγικό τρόπο θα αναστηθεί από τη μια ημέρα στην άλλη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε πρέπει να κάνουμε δυναμικές παρεμβάσεις παντού. Εμείς μπήκαμε και ανοίξαμε τη πλατεία Κλαυθμώνος. Το να ανοίξεις το καφενείο που είχε κλείσει, το κυλικείο του δήμου, να το φωτίσεις, να το καθαρίσεις και να το λειτουργήσεις είναι μία κίνηση συμβολική και «έγραφε» ότι πρέπει να ξανακερδίσουμε τη πλατεία, πρέπει να ξανακερδίσουμε τις πλατείες μας., Οι γιορτές τα Χριστούγεννα όπως τις διοργανώσαμε, όλα αυτά θα είναι μια διαρκής προσπάθεια στο βαθμό που οι πολίτες θα συνεργάζονται με το δήμο, και ο δήμος αυτό διαρκώς το επιδιώκει, η πόλη θα ζωντανεύει περισσότερο.
Καραγιάννη:Υπήρξαν αρκετά δημοσιεύματα το τελευταίο διάστημα, κυρίως μετά τις γιορτές, για το φαινόμενο του παραεμπορίου στο κέντρο της Αθήνας καθώς και πάρα πολλές διαμαρτυρίες που υποπτεύομαι θα έχετε και εσείς από καταστηματάρχες. Έχετε την αίσθηση ότι η Δημοτική Αστυνομία κάνει καλά τη δουλειά της σε αυτό το κομμάτι:Έτσι και όποιος γνωρίζει τη κατάσταση και τις επιχειρήσεις που έκαναν και το πώς έμπαιναν μέσα στο Πανεπιστήμιο αυτοί οι άνθρωποι
Δήμαρχος: Να σας πω κάτι. Στο παραεμπόριο εκεί που επικρατούσε αυτή η απαράδεκτη κατάσταση στους εμπορικούς δρόμους της πόλης, λ.χ. στην Ερμού, αν δείτε βίντεο όπου υπάρχουν στο ytube από το 2010, εμείς τον καθαρίσαμε αυτό το δρόμο και γενικά τους εμπορικούς δρόμους. Το παραεμπόριο εγκαταστάθηκε στη συνέχεια σε χώρους πανεπιστημιακού ασύλου, ουσιαστικά εγγύς, σε χώρους που βρίσκονται σε εγγύτητα στο πανεπιστημιακό άσυλο. Μπροστά από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ή στη Νομική αυτό νομίζω λέει πάρα πολλά και όποιος γνωρίζει την κατάσταση, τις επιχειρήσεις που κάναμε και το πώς μπαίνανε μέσα στο Πανεπιστήμιο οι άνθρωποι αυτοί και από εκεί βρίσκανε βοήθεια και εκτοξεύανε πέτρες, μπουκάλια και γινόντουσαν επιθέσεις κατά δημοτικών αστυνομικών, αυτά όποιοι παρακολουθούν την κατάσταση το ξέρουν.
Καραγιάννη:Αναφέρεστε και σε ευθύνη που επιμερίζεται και στις πρυτανικές αρχές φαντάζομαι, έτσι;
Δήμαρχος:Ε, βέβαια. Πρέπει όλοι τώρα πέρα από ευθύνες κ.τ.λ., μια προσπάθεια ο καθένας να κάνει την δουλειά του. Θα πρέπει τα πανεπιστήμια πλέον να μην είναι χώροι παρανομίας και ανομίας. Όχι μόνο παρανομίας, ανομίας μπορώ να πω. Δεν είναι τυχαίο ότι πήγε το παραεμπόριο και καταστάθηκε εκεί γύρω. Και στην Νομική και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Αλλά θέλω να προσέξουμε και κάτι άλλο. Τον τελευταίο καιρό, υπάρχει μια σαφής βελτίωση της εικόνας και στα δυο σημεία. Αυτό σημαίνει ότι δραστηριοποιήθηκε περισσότερο και η ΕΛ.ΑΣ. και ελπίζω αυτό να μην είναι πρόσκαιρο, να μην είναι παροδικό, να μην είμαστε πάλι μπροστά σε μια δραστηριοποίηση η οποία γρήγορα εξαντλείτε και επανακάμπτουμε στις ίδιες καταστάσεις ή και ακόμα χειρότερα.
Καραγιάννη:Σε μια παλαιότερη συνέντευξη, μου είχατε πει εδώ στον Αθήνα 9,84, για μια νομοθετική πρωτοβουλία, για μια πρόταση νομοσχεδίου, την οποία επεξεργάζεται η Κοινωνική Επιτροπή του Δήμου για το πώς πρέπει να γίνονται, μια οριοθέτηση τέλος πάντων, των συγκεντρώσεων στο κέντρο της Αθήνας.
Δήμαρχος:Να σας πω. Δεν είναι μόνο για το κέντρο της Αθήνας. Εδώ πέρα το άρθρο 11 του Συντάγματος από το 1975, προβλέπει ότι θα πρέπει να εκδοθεί ένας νόμος που να κατοχυρώνει πληρέστερα το δικαίωμα των συναρτήσεων και το κατοχυρώνει πληρέστερα όταν το ρυθμίζει. Και όταν εξασφαλίζει την αρμονική του άσκηση και με τα άλλα συνταγματικά δικαιώματα.
Καραγιάννη:Ξέρετε ότι και αυτό έχει και δεύτερες αναγνώσεις από κάποιους ανθρώπους οι οποίοι λένε ότι προσπαθείτε να θέσετε όρια στην δυνατότητα της ελεύθερης διαδήλωσης, ελεύθερης συνάθροισης πολιτών.
Δήμαρχος:Ακούστε κάτι, δεν είναι έτσι. Το θέμα των διαδηλώσεων στην πόλη, δεν θα λυθεί με ένα νόμο. Το θέμα των διαδηλώσεων στην πόλη, θα λυθεί πρώτα απ’ όλα και με μια αυτοσυγκράτηση όλων μας. Και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πρώτα απ’ όλα ότι δεν επιτρέπεται πορείες των πενήντα ανθρώπων να κλείνει το κέντρο τρεις φορές την ημέρα. Όποιος δεν είναι σε θέση να το καταλάβει αυτό λυπάμαι, αλλά δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει άσκηση συνταγματικού δικαιώματος, όπως είναι το δικαίωμα του συνέρχεστε. Λοιπόν, δεν επιτρέπεται σε όλα τα άλλα δικαιώματα να έχουμε βγάλει τους νόμους που τα ρυθμίζουν, σε όλες τις πολιτισμένες Ευρωπαϊκές χώρες να υπάρχει ένας νόμος που να ρυθμίζει επαναλαμβάνω το θέμα των συναθροίσεων και εδώ πέρα να καθόμαστε να συζητάμε.
Καραγιάννη:Κύριε Δήμαρχε, αυτές τις ημέρες πριν κλείσουμε γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο, συμπληρώσατε ένα χρόνο από την θητεία σας στον Δήμο της Αθήνας. Είναι δεδομένο ότι είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος για την χώρα, μια περίοδος πολύ μεγάλης οικονομικής κρίσης και όλοι καταλαβαίνουμε το πώς και το γιατί. Αναρωτιέμαι αν σε αυτό τον χρόνο αισθάνεστε ότι δικαιώσατε τις προσδοκίες των συμπολιτών μας που σας ψήφισαν.
Δήμαρχος: Να σας πω κάτι. Το να λες ότι δικαίωσα στις προσδοκίες των συμπολιτών, είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, έτσι; Γιατί πολύ ετερόκλητα
Καραγιάννη:Ανταποκριθήκατε, αν δεν σας αρέσει.
Δήμαρχος:Άλλο το ανταποκρίνομαι. Αυτό σημαίνει ότι κάνω την δουλειά μου, προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση της πόλης, να ανταποκριθώ και στις απαιτήσεις τους. Τώρα εάν κάποιος περίμενε από τον πρώτο χρόνο να δει την Αθήνα να αλλάζει, όχι πιστεύω σε αυτή την προσδοκία, δεν έχω ανταποκριθεί, έτσι; Εάν κάποιος παρακολουθεί την πορεία στον Δήμο, καταλαβαίνει τι προσπάθεια νοικοκυρέματος έχει γίνει. Πόσο έχουμε προσέξει τα οικονομικά του Δήμου. Πόσο προσπαθούμε τον Δήμο να τον καταστήσουμε πραγματικό εγκέφαλο και βραχίονα για την ανάταξη της πόλης. Όποιος βλέπει όλη αυτή την προσπάθεια και ότι με νύχια και με δόντια, μέσα σε αυτή την δύσκολη οικονομικά συγκυρία που πέφτουν τα έσοδα του Δήμου, κρατάμε την πόλη σε μια κατάσταση καλύτερη από ότι την παραλάβαμε, χωρίς να λέω ότι είναι η τέλεια, η ιδανική, εγώ πιστεύω ότι απέναντι σε αυτούς τους πολίτες έχω αποδείξει και εγώ και όλη μας η Δημοτική ομάδα και όλος ο Δήμος και οι εργαζόμενοι ότι προσπαθούμε πάρα πολύ μαχητικά και πάρα πολύ οργανωμένα να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προσδοκίες.
Καραγιάννη:Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την συνομιλία μας. Να είστε καλά.
Δήμαρχος:Κι εγώ σας ευχαριστώ.
