Άρθρο δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη, στην Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ (17.11.2012) για το αφιέρωμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του ένθετου “FORUM” .
Τελικά τι είναι οι Δήμοι; Πηγή σπατάλης και αδιαφάνειας ή το τελευταίο αποκούμπι των πολιτών, οι οποίοι στην κορύφωσης της κρίσης βλέπουν το κεντρικό κράτος να απουσιάζει;
Η εύκολη απάντηση είναι και τα δύο, ωστόσο από την προσωπική μου θητεία στον Συνήγορο του Πολίτη, οι εκθέσεις του οποίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προκαλούσαν δυσφορία στους δημάρχους, είχα καταφέρει να πείσω τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, ότι είχαν πολύ μικρότερο δρόμο να διανύσουν από ό,τι οι εκπρόσωποι της κεντρικής διοίκησης, ώστε να αναστρέψουν την κατάσταση.
Σήμερα,οι δήμοι είναι ο βασικός κοινωνικός πυλώνας. Ο βασικός πυλώνας άσκησης κοινωνικής πολιτικής και δράσεων κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Ακόμη και αν υπήρχαν τα χρήματα, ή η πολιτική βούληση, για επιστροφή στα έργα βιτρίνας του παρελθόντος, τα οποία έχουν καταδικάσει την πρωτεύουσα στο σημερινό πρωτοφανές έλλειμμα υποδομών, οι πολίτες σήμερα θα τα αποδοκίμαζαν.
Με λιγότερους κρατικούς πόρους, με σχεδόν 20% μικρότερες εισφορές από τα δημοτικά τέλη, και έχοντας εξοφλήσει κατά 60% τους προμηθευτές, αυτά τα δύο χρόνια στον δήμο της Αθήνας, με συνολική αναδιοργάνωση των υπηρεσιών και συνενώσεις, πετύχαμε έναν μικρό άθλο εξοικονόμησης και εξορθολογισμού στη λειτουργία.
Στην Αθήνα, το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης προσφέρει σε καθημερινή βάση γεύματα σε περισσότερους από 1.200 ανθρώπους, ενώ από τα μαγειρεία του Δημοτικού Βρεφοκομείου φεύγουν καθημερινά 8.000 γεύματα για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τις οικογένειες, που πλήττονται από την κρίση.
Οι πιεστικές ανάγκες, επέβαλαν την ίδρυση και μιας νέας και εντελώς πρωτοποριακής κοινωνικής δομής: του Κόμβου Αλληλοβοήθειας Πολιτών, τον οποίο επισήμως θα εγκαινιάσουμε σε λίγες εβδομάδες στο παλιό Φρουραρχείο στο Σταθμό Λαρίσης. Με το σύνθημα «ό,τι σου περισσεύει κάποιος το χρειάζεται», μέσω μιας τηλεφωνικής γραμμής, του 15422, οι πολίτες θα προσφέρουν είδη πρώτης ανάγκης(ρουχισμό, μικροέπιπλα, τρόφιμα, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές),κάθε προσφορά τους θα καταχωρείται, και παράλληλα οι δημότες, που ήδη ξεπερνούν τις 3.000 θα μπορούν να διαπιστώνουν αν αυτό που τους λείπει υπάρχει στον Κόμβο.
Με απόλυτη βεβαιότητα έτσι κινούνται, πια, οι περισσότεροι δήμοι. Η τακτική των ρουσφετολογικών προσλήψεων, που ειδικά στο δήμο Αθηναίων θριάμβευσε, της πολιτικής ομηρίας εκατοντάδων συμβασιούχων, καθώς και της λειτουργίας του δήμου ως πολιτικού εφαλτηρίου, έχουν παρέλθει χωρίς επιστροφή.
Το μέτρο της Διαθεσιμότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σαφές ότι είναι ατελέσφορο.Δημοσιονομικά δεν προσφέρει απολύτως τίποτα, επικροτεί τη λογική των οριζόντιων λύσεων και όχι της αξιοκρατίας και της αξιολόγησης, και ενισχύει την εργασιακή ανασφάλεια. Με τους εργαζόμενους συμπλέουμε απολύτως στην πολιτική αποδοκιμασία του μέτρου, περιμένουμε, πλέον, να έρθουμε πιο κοντά και στα μέσα αντιμετώπισής του. Ο νόμος μπορεί να κριθεί, κατά την άποψή μου, μόνο στα δικαστήρια,και εκεί θα συνδράμουμε τους εργαζόμενους. Παράλληλα, η προσωπικότητα, το κύρος και η διαδρομή του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κ. Αντώνη Μανιτάκη,δεν μου επιτρέπουν να αμφιβάλλω ότι πρόθεσή του είναι η μετακίνηση και όχι η απόλυση εργαζομένων.
