Χαιρετισμός δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη, κατά την έναρξη των εργασιών του δεύτερου συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας, μεταξύ φίλων, συνεργατών και συνοδοιπόρων, σε μία δύσκολη και κρίσιμη καμπή για τη χώρα, για τους πολίτες, για την Ευρώπη για την Ελλάδα για όλους μας.
Ζούμε καθημερινά σε κάθε τομέα της πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής ζωής της χώρας, μια μάχη, μία μάχη των δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στις δυνάμεις του μίσους και του εξτρεμισμού.
Μία μάχη εν τέλει, - στην οποία με αποφασιστικό τρόπο καλούμαστε να πάρουμε μέρος - που είναι μάχη για το ξεπέρασμα της κρίσης, με ορθολογισμό και με τις μικρότερες δυνατές, κοινωνικές απώλειες, με ισχυροποίηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, με μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις και συμμαχίες, και κυρίως με ανοιχτά μυαλά και ανοιχτές καρδίες.
Σε αυτό το πλαίσιο ακριβώς, οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας καλούνται σήμερα να βρουν νέες ιδέες , νέα εργαλεία πολιτικής τεκμηρίωσης, νέου τύπου οργανώσεις πολιτικής νομιμοποίησης, νέες δράσεις και πρακτικές εφαρμοσμένης πολιτικής. Νέα έμπνευση.
Να απαντήσουμε σε θέματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν ταμπού για τη δική μας ιδεολογική πλευρά.
Μετανάστευση και ασφάλεια, ενεργειακή φτώχεια, δημόσια ιδιοκτησία σε υποδομές και δίκτυα, συνεργασίες ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, το ρόλο και την αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος, τη θεσμική αυτονομία και την τοπική διακυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη λειτουργία του Κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Την ανάγκη, τον χαρακτήρα, την κατεύθυνση και το κόστος των μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, στους οποίους το μεταπολιτευτικό πολιτικό μοντέλο, έδωσε - απ΄ ότι σήμερα με δραματικό τρόπο αντιλαμβανόμαστε- λάθος ή περιορισμένου χρόνου λύσεις.
Να ξαναδούμε και να ξανά διεκδικήσουμε την Ευρώπη για την οποία παλέψαμε και την οποία ονειρευτήκαμε, που σε καμία περίπτωση δεν είναι η Ευρώπη που ζούμε σήμερα. Η Ευρώπη της λιτότητας, της έλλειψης αλληλεγγύης, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, της ανάδυσης νέων παράλογων εθνικισμών και λαϊκισμών.
Αυτά τα 3 χρόνια στη δημαρχία της Αθήνας, δώσαμε πολύ σκληρές μάχες υπερασπιζόμενοι πράγματα, που ίσως οι περισσότεροι από εμάς, θεωρούσαμε απολύτως αυτονόητα.
Η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και ιδεών στην πόλη χωρίς προαπαιτούμενα, η προσήλωση στην νομιμότητα, η αντίθεση στην ωμή βία και τον ρατσισμό, η αντίθεση στην πολιτική βία, τις καταστροφές και τους βανδαλισμούς, η συνεργασία με κάθε φορέα θεσμό ή οργάνωση που είχε πράγματα να προσφέρει ή να προτείνει, η διεκδίκηση της θεσμικής και διοικητικής αυτονομίας του δήμου, ήταν και είναι για εμάς αυτονόητα.
Και όμως, αγαπητοί φίλοι, στην πράξη, στην εφαρμοσμένη πολιτική τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Δεν υπάρχει ρουτίνα δημοκρατίας.
Αυτό το βαθιά δημοκρατικό μάθημα για όλους ελπίζω τους ανθρώπους της παράταξης αλλά και για εμένα προσωπικά, ήταν και εξαιρετικά χρήσιμο στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα και βρίσκουμε λύσεις σε σύνθετα προβλήματα, αλλά και στον τρόπο που βλέπουμε το μέλλον και την θέση μας σε αυτό. Παράδειγμα η κοινωνική αλληλεγγύη στο Δήμο Αθήνας.
Σταθήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις απέναντι στις επιπτώσεις για τους αδύναμους της οικονομικής κρίσης και είμαστε περήφανοι για αυτό.
Δημιουργήσαμε νέες δομές κοινωνικής αλληλεγγύης, με κυριότερη τον Κόμβο Αλληλοβοήθειας Πολιτών, και διευρύναμε υπάρχουσες υπηρεσίες και προγράμματα στήριξης. Για πρώτη φορά, επίσης, η Κοινωνική Υπηρεσία του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου βγήκε από τα γραφεία στον δρόμο, εκεί όπου η κοινωνία υποφέρει περισσότερο, για να καταγράψει και να προσφέρει. Για να είναι εφικτές στη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα οι δράσεις αλληλεγγύης, επιδιώξαμε συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και με υπηρεσίες και οργανισμούς του δημοσίου – όπως στον τομέα της υγείας –καθώς και με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τους εθελοντές, τους ενεργούς πολίτες. Ο δήμος αποδείχτηκε ο αξιόπιστος θεσμικός φορέας που συντόνισε τις προσπάθειες όλων που θέλησαν και επιθυμούν να σταθούν αλληλέγγυοι σε μια εποχή που τα περιστατικά φτωχοποίησης πληθαίνουν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το προνομιακό πεδίο δράσης και δικτύωσης των ενεργών ομάδων πολιτών είναι οι δήμοι.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να αναδειχθεί σε όργανο παραγωγής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, αιχμή ενός ευρύτερου μεταρρυθμιστικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας, χωρίς να επιδιώκει με αυτό να παρέμβει στην κεντρική πολιτική σκακιέρα. Αυτό είναι και η ουσία της «Πρωτοβουλίας των 5» Δημάρχων, της ευθύνης που πήραμε μαζί με τους Δημάρχους Θεσσαλονίκης, Βόλου, Ιωαννίνων και Πάτρας.
Και αυτό κατά την γνώμη μου μπορεί να εμπεριέχει και ένα ευρύτερο πολιτικό μήνυμα: μια πόλη που εμπιστεύεται τις δυνάμεις της, που πιστεύει στα παιδιά της με αξιοκρατία και διαφάνεια. Που οι καλύτεροι θα προχωρούν γρήγορα και μπροστά και οι λιγότερο καλοί θα βελτιώνονται και θα τους φτάνουν. Που θα βοηθάμε τους αδύναμους να σταθούν στα πόδια τους με αξιοπρέπεια και ευαισθησία. Που θα έχουμε όραμα για την πόλη σε μία χώρα μέσα στην Ευρώπη των δικαιωμάτων, στην αιχμή της πρωτοπορίας και της ποιότητας ζωής.
Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας και να σας ευχηθώ κάθε επιτυχία στο συνέδριο σας. Η χώρα, σας χρειάζεται.
Χρειάζεται δυνάμεις, υπεύθυνες, ορθολογικές, μετριοπαθείς, συναινετικές, με αξίες και όραμα. Προσηλωμένες στη δημοκρατία, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και την πρόοδο και την ελευθερία.
