Σημεία συνέντευξης δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Αθήνα 984" και τη δημοσιογράφο Νόνη Καραγιάννη.
-Για την απόφαση του ΣτΕ για το τέμενος
Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: «Ήταν από τα θέματα που κακώς δημιούργησαν εντάσεις προεκλογικά. Ένταση θα έπρεπε να δημιουργεί το φαινόμενο των περισσότερων από 100 παράνομων τζαμιών που λειτουργούν, τόσο στην Αθήνα όσο και στην Αττική γενικότερα. Αυτό δεν ενοχλεί; Το ότι κάποιοι άνθρωποι ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε υπόγεια, σε αποθήκες, σε γκαράζ χωρίς καμία αδειοδότηση, χωρίς κανέναν έλεγχο, αυτό δεν μας ενοχλεί; Και μας ενοχλεί ένα μεσαίου μεγέθους, για να μη πω μικρό, τέμενος το οποίο θα κατασκευαστεί στο Βοτανικό και που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες; Είναι χαρμόσυνη είδηση αυτή η απόφαση να στηθεί το τέμενος για να τελειώνουμε με αυτά τα πράγματα και να ασχοληθούμε με πιο σοβαρά θέματα».
-Για την κατάσταση στα σχολικά συγκροτήματα μετά την κατάργηση των θέσεων σχολικών φυλάκων
Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: «Είναι μείζον θέμα. Δεν είναι μόνο το θέμα της γενικότερης τήρησης της νομιμότητας στη πόλη, γιατί αν θυμάστε καλά οι σχολικοί φύλακες αφαιρέθηκαν μαζί με τους δημοτικούς αστυνομικούς εν μια νυκτί από τους δήμους και αυτό εντάσσεται σε ένα γενικότερο ζήτημα. Τα σχολεία είναι μια ειδική περίπτωση και χρειάζεται μεγαλύτερη ευαισθησία σε αυτό το πράγμα. Ένας τρόπος υπάρχει: να αποκατασταθεί η πραγματική νομιμότητα. Πρέπει το κράτος να προβλέψει τρόπους φύλαξης των σχολείων ή να μας δώσει τους πόρους να φροντίσουμε εμείς γι'αυτό. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει».
-Για το σύμφωνο συνεργασίας με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: «Το μνημόνιο αυτό δεσμεύει την πολιτεία και δεν έχω ακούσει τον κ. Κικίλια να λέει ότι δε θα το εφαρμόσει. Περιμένουμε να εκδοθούν οι εγκύκλιοι από την Ελληνική Αστυνομία. Έχει ζητήσει ένα περιθώριο ο κ. Κικίλιας να ενημερωθεί προτού συναντηθούμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να αρχίσουμε από την αρχή. Έχουμε κάνει λεπτομερή σχεδιασμό πως θα συνεργάζονται οι υπηρεσίες του δήμου με την ΕΛΑΣ. Διαθέτουμε χώρους στέγασης των τμημάτων που θα συνεργαστούν με το δήμο καθώς και υποδομή, όπως τα αυτοκίνητα. Επομένως δεν υπάρχει κανένας ουσιώδης λόγος για να κωλυσιεργούμε».
-Για την ομιλία του δημάρχου Αθηναίων στο συνέδριο του "Ποταμιού"
Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: «Πήρε μεγάλη δημοσιότητα η ομιλία μου, κυρίως επειδή πήρε δημοσιότητα το συνέδριο του "Ποταμιού" για προφανείς λόγους. Είναι ένας νέος σχηματισμός ο οποίος έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον. Από κει και πέρα εγώ είπα πράγματα τα περισσότερα από αυτά κατά καιρούς τα έχω πει και δεν είχαν προσλάβει τη δημοσιότητα για τους λόγους που σας ανέφερα. Από κει και πέρα το έχω πει ότι πιο κεντρική πολιτική σκηνή από το δήμο και από την Αθήνα, δεν υπάρχει. Ο κόσμος με εξέλεξε για πέντε χρόνια. Μου έκανε τη τιμή να με εκλέξει εκ νέου και εγώ αυτή την εντολή θα την τιμήσω. Καθόμαστε όλοι και ασχολούμαστε με τα εύκολα και τα εύπεπτα. Με τα δύσκολα, δηλαδή να μιλήσουμε προγραμματικά για συγκεκριμένες πολιτικές και να τις εντάξουμε σε ένα μεγάλο σχέδιο για τη χώρα και την πόλη, δεν μιλά κανείς».
-Για την κεντροαριστερά
Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: «Υπάρχει ένας χώρος πολιτικός, εγώ θα το έλεγα ένα μέτωπο της κοινής λογικής, για τα πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες, που όμως δεν έχει συγκροτηθεί. Τα πράγματα επείγουν, αλλά δε πρέπει να γίνονται βεβιασμένες κινήσεις. Το επαναλαμβάνω, ότι δε πρέπει να ασχολούμαστε με το «ποιος μιλάει με ποιον» σα να ζούμε σε ένα χώρο απέραντης προσωπικής ματαιοδοξίας αλλά να κάτσουμε να πούμε τι χρειάζεται να γίνει στη χώρα. Αν πάμε να μιλήσουμε με ιστορικές κατηγορίες πολιτικών ταξινομήσεων δε θα πάμε πολύ μακριά. Παλιά λέγαμε ότι η αριστερά είναι συνώνυμο της προόδου γιατί υπήρχε απέναντι μια συντηρητική παράταξη. Συντηρητική παράταξη όμως δεν σημαίνει κατ' ανάγκη οπισθοδρόμηση. Όλα αυτά είναι ταξινομήσεις που δε ξέρω αν στη σύγχρονη πραγματικότητα μπορούν να μας βοηθήσουν. Όταν εμείς στο δήμο Αθηναίων κάτσαμε και με ανθρώπους που αυτοχαρακτηρίζονται φιλελεύθεροι από τη "Δράση" του Μάνου μέχρι τους ανθρώπους της ΔΗΜΑΡ, βρήκαμε ένα κοινό βήμα συνεννόησης. Ας κάτσουμε να μιλήσουμε και να βάλουμε δέκα πράγματα κάτω. Λόγου χάρη τι δημόσιο θέλουμε; Τι κράτος θέλουμε; Τι σχέσεις θα έχει το κράτος με τον ιδιωτικό τομέα; Τι θα κάνουμε με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Ας κάτσουμε να τα συζητήσουμε. Ίσως τότε βοηθηθούμε να ξεπεράσουμε και όλες αυτές τις προσωπικές αντιπαραθέσεις, τις πικρίες και τους εγωισμούς».
