Συνέντευξη του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη στο περιοδικό "Κ" της εφημερίδας Καθημερινή και το δημοσιογράφο Δημήτρη Ρηγόπουλο.
Γιατί αποφασίσατε να φωταγωγήσετε νωρίτερα από κάθε άλλη φορά την πόλη;
Ο εορταστικός στολισμός είναι κάτι που αφορά κάθε μεγαλούπολη, σε όλο τον κόσμο. Και αυτό γιατί ο ίδιος ο κόσμος το ζητά. Το βλέπετε άλλωστε στα παράθυρα και τα μπαλκόνια των σπιτιών, που οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να φωτίσουν. Μερικές φορές και υπερβολικά. Και η πόλη, ένα μεγάλο σπίτι είναι, που θέλουμε να αποπνέει αισιοδοξία και ζεστασιά. Και βεβαίως σεβασμό, κάτι που όμως δεν επιβάλλεται αλλά κατακτιέται. Και αυτό θα ήθελα να είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση της δικής μου σελίδας στον δήμο.
Επανήλθε το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Συντάγματος. Από τα σχόλια που ακούω, είχε λείψει στους Αθηναίους.
Από το 2011 που είμαι δήμαρχος, έχουμε πειραματιστεί αρκετά πάνω στη λογική που διέπει όχι μόνο τον στολισμό αλλά γενικά τον προσανατολισμό που πρέπει να έχουν οι εκδηλώσεις στην πόλη. Άλλες χρονιές δώσαμε περισσότερο χώρο στη δημιουργικότητα και το δυναμισμό των ομάδων πολιτών. Άλλες πάλι, στην κοινωνική αλληλεγγύη και τη συνεργασία. Δεν είχαν όλες ούτε την ίδια επιτυχία, ούτε απέσπασαν τα ίδια σχόλια. Θέλω όμως να πιστεύω ότι ποτέ δεν ξεφύγαμε από το λεγόμενο κοινό αίσθημα και την κοινή λογική. Ακόμη και φέτος, που ενδεχομένως ακολουθούμε έναν πιο παραδοσιακό δρόμο, είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχει κριτική. Πάντα θα υπάρχει κριτική. Και ιδίως για έναν δήμαρχο. Κριτική καθημερινή, ανελέητη και συχνά κατά πρόσωπο.
Πολλές φορές γίνεται λόγος για «έργα βιτρίνας» όπου από ορισμένους εντάσσονται «παραδοσιακά» και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της πόλης. Τι τους απαντάτε;
Δεν είμαι της «βιτρίνας» και αυτό θέλω να το αποδεικνύω καθημερινά στο δείγμα γραφής που αφήνω στην πόλη της Αθήνας αλλά και στην προσωπική μου ζωή. Νομίζω ότι το μυστικό είναι να τηρείται η ισορροπία μεταξύ της αισθητικής του στολισμού και της περιρρέουσας κοινωνικής και οικονομικής ατμόσφαιρας. Φέτος, για παράδειγμα, δίνουμε έμφαση στις εκδηλώσεις σε κάθε γειτονιά της Αθήνας, χωρίς να εγκαταλείπουμε το κέντρο. Οι πολίτες, μας δείχνουν ότι θέλουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά να «ξεφύγουν», από την πιεστική ατμόσφαιρα που μας περιβάλλει.
Περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας έχω την γνώμη ότι απουσιάζουν οι εστίες «χαράς». Η ανακαίνιση του Zonar's και η στέγαση των Μουσικών Συνόλων μας επιτρέπουν να φανταζόμαστε μια πιο «χαρούμενη» οδό Βουκουρεστίου. Υπάρχει κάποιο σχετικό σχέδιο για τον συγκεκριμένο πεζόδρομο ή και για αλλού;
Τα παραδείγματα στα οποία αναφέρεστε είναι σημαντικά και θα μπορούσα να προσθέσω αρκετά ακόμα, όπως η αποκατάσταση του εμπορικού τριγώνου, ή η αναζωογόνηση της Αγίας Ειρήνης και της Φωκίωνος Νέγρη, με την ανάπλαση της Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης. Όμως η δική μας συνολική προσέγγιση για την πόλη και το σχέδιό μας για την Αθήνα, από την πρώτη κιόλας μέρα, δεν είχαν ποτέ χαρακτήρα αποσπασματικό. Υλοποιούμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, με στόχο την αστική αναζωογόνηση, τη στήριξη των ανθρώπων που η πενταετής ύφεση έχει θέσει εκτός παραγωγικής διαδικασίας – περίπου 25.000 άνθρωποι υποστηρίζονται από τις κοινωνικές δομές του δήμου Αθηναίων – τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, την τουριστική προβολή της Αθήνας. Με πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, με άξονα ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς και με αξιοπιστία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αυτές είναι οι ανάγκες σήμερα. Και πρέπει να κινηθούμε σε όλα τα μέτωπα συγχρόνως, με στρατηγικό σχέδιο και ταχύτητα.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι «γιορτές είναι για τα παιδιά». Τι αναμνήσεις έχετε από τα δικά σας Χριστούγεννα και πώς ζείτε εσείς αυτές τις ημέρες μέσα από τα δικά σας παιδιά;
Θυμάμαι ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα δώρα από κάτω να μας περιμένουν, εμένα και τη μεγάλη αδελφή μου. Παρ’ όλο που το Πάσχα είναι η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας και των Ελλήνων, πιστεύω ότι τα Χριστούγεννα εντυπώνονται περισσότερο στη μνήμη μας. Το Πάσχα έχει κατάνυξη και χαρά αλλά τα Χριστούγεννα έχουν τη μαγεία.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα κύμα νοσταλγίας για τις γιορτές άλλων δεκαετιών όπως του 1960, όταν οι φωτογραφίες της εποχής με τους γεμάτους από κόσμο δρόμους, τα φωταγωγημένα καταστήματα και τις επιγραφές νέον μεταδίδουν μια εικόνα αισιοδοξίας, πίστης στο μέλλον και χαράς. Πώς το σχολιάζετε;
Έτσι δεν γίνεται πάντα; Αποθεώνουμε τη νοσταλγία και όχι αναγκαστικά το περιεχόμενό της.
Μετά από ένα τόσο δύσκολο 2015 τι προσδοκίες φέρνει ο νέος χρόνος για την πόλη;
Επειδή η προσπάθεια είναι καθημερινή θα ευχόμουν κάθε μέρα να κάνουμε ένα μικρό και σταθερό βήμα προς το καλύτερο.
Ημερομηνία:
Κυρ, 13/12/2015 - 10:40 
