Η απόφασή μου να μη ζητήσω την ανανέωση της εμπιστοσύνης των πολιτών για τρίτη θητεία στη δημαρχία της Αθήνας είναι απόρροια συνειδητής επιλογής, γιατί πιστεύω ότι τα χρόνια που διοικήσαμε τον δήμο πετύχαμε τρία βασικά πράγματα : οικονομική εξυγίανση, εξασφάλιση πόρων και συγκεκριμένο σχέδιο για την μελλοντική ανάπτυξη της πόλης.
Η Αθήνα σήμερα δεν είναι η πόλη που παραλάβαμε το 2010. Είναι μια πόλη ανοιχτή και ζωντανή, πόλη αλληλεγγύης για 30.000 συμπολίτες μας, μια πρωτεύουσα που καινοτομεί, που δίνει δυναμικό «παρών» στα διεθνή δίκτυα, που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στη προσέλκυση τουριστών. Μια πόλη που αγκάλιασε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της, δείχνοντας ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς.
Η Αθήνα σήμερα είναι μία πόλη που μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Οικονομικά ισχυρή (από έλλειμμα 48 εκ. ευρώ το 2010 σε πλεόνασμα 21,7 εκ. ευρώ το 2017), με τον τραπεζικό της δανεισμό περιορισμένο κάτω από το μισό (από 219 εκ. ευρώ το 2010 σε 102 εκ. ευρώ σήμερα) και εξασφαλισμένους οικονομικούς πόρους 140 εκ. ευρώ (85 εκ ευρώ ΕΣΠΑ, 55 εκ ευρώ Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) για έργα υποδομής. Όλα αυτά βασίζονται στο Σχέδιο Ολοκληρωμένης Αστικής Παρέμβασης που εκπονήσαμε με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στην πρώτη θητεία μας. Κάναμε δηλαδή για την Αθήνα αυτό που εμείς δεν βρήκαμε: δουλειά υποδομής, δημιουργία ισχυρών βάσεων για το μέλλον, με στρατηγικό σχέδιο και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Με άλλα λόγια : Εάν η κεντρική εξουσία όλα αυτά τα χρόνια είχε ακολουθήσει το παράδειγμα της πρωτεύουσας, η χώρα ήδη θα είχε βγει από την κρίση.
Η Αθήνα είναι όμως και μία πόλη με πάρα πολλά προβλήματα. Ούτε όσο καθαρή, ούτε όσο όμορφη θα θέλαμε. Είναι μία πόλη που λόγω των υποδομών της, δεν μπορεί πια να κρύψει τα χρόνια της και τις πληγές της. Μπορεί όμως να υπερηφανευτεί ότι τα έβγαλε πέρα με το κεφάλι ψηλά, χτυπημένη όσο καμία άλλη πόλη από τις δύο μεγάλες κρίσεις των καιρών μας: την οικονομική και την προσφυγική. Το δίκτυο αλληλεγγύης που δημιουργήσαμε στηρίζει 30.000 συμπολίτες μας, ενώ κρατήσαμε όρθια την πόλη, με ρεαλισμό και αποκρούοντας λαϊκιστικές τακτικές όταν από το 2015 μέχρι σήμερα έχουν περάσει από την Αθήνα περισσότεροι από 1 εκ. πρόσφυγες και μετανάστες. Περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Το 2010 τερματίσαμε την 25ετή κυριαρχία της ΝΔ στον δήμο. Το 2014 ανακόψαμε τις πολιτικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνεργασίες αλλά και οι συγκρούσεις μας όλα αυτά τα χρόνια δεν έγιναν με κομματική μεζούρα, αλλά με μόνο κριτήριο το συμφέρον της πόλης και της δημοκρατίας.
Το 2010 αναλάβαμε μια πόλη που «σκούπιζε» τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Η ειδυλλιακή εικόνα της πρωτεύουσας των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρξε μια τεράστια φενάκη. Οι «άθλιοι των Αθηνών» (τοξικοεξαρτημένοι, επαίτες, άστεγοι) κρατήθηκαν πρόσκαιρα σε στρατόπεδα εκτός της πόλης και με τη λήξη των Αγώνων αφέθηκαν, χωρίς καμία μέριμνα, να επανακάμψουν σε αυτήν. Έτσι αντιμετώπιζαν οι προηγούμενοι τα μεγάλα προβλήματα της πόλης. Βρεθήκαμε σε έναν απαρχαιωμένο δήμο που λειτουργούσε ως κομματικό (ενίοτε και διακομματικό) παραμάγαζο, βλ. π.χ. τα 400 άτομα προσωπικό του 9,84.
Εμείς αφήνουμε στην επόμενη δημοτική αρχή ένα δήμο καινοτομίας, υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Πέρα όμως από τα έργα ή τα προβλήματα υπάρχει το πιο σημαντικό: όλα αυτά τα χρόνια δεν προδώσαμε, ούτε για μια στιγμή, τις αρχές μας, τις ιδέες μας, τις αξίες μας. Αυτό είναι η μεγαλύτερη προσφορά μας, όχι μόνο στην πόλη αλλά και στη δημοκρατία.
