Οικουμενική συγκίνηση έχει προκαλέσει ο θάνατος του σπουδαίου Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Πλήρης ημερών κι έχοντας φιλαράκο του τον Χάρο(επίλογος του τελευταίου του βιβλίου «Μονόλογοι στο λυκαυγές»), έφυγε αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη.
Το έργο του, το αυθεντικό ταλέντο του αλλά και η ίδια του η ζωή αποτελούν για εμάς εφόδια. Ασπίδα μα και συνάμα λόγχη για να συνεχίσουμε προς τα εμπρός. Πνευματικός και λαϊκός. Αγωνιστής και ιδεολόγος. Βασανισμένος και λατρεμένος. Έπασχε από ένα βάθος απύθμενο και φωτεινό. Τα έζησε όλα.
Προσπαθώντας να απαντήσω στο μεγαλύτερο υπαρξιακό ερώτημα "γιατί ζούμε", σκέφτομαι το παράδειγμα του Μίκη. Ζούμε για να δημιουργούμε. Ζούμε για να είμαστε η δράση κι όχι η αντίδραση.
Το φως και η γνώση είναι η λευτεριά μας. Μίκη σε ευχαριστούμε για όλα.
Από σήμερα και για τρεις ημέρες οι σημαίες του Δημαρχιακού Μεγάρου θα κυματίζουν μεσίστιες σε ένδειξη πένθους και για την απότιση φόρου τιμής στον σπουδαίο Μίκη Θεοδωράκη.
