Οι εκκαθαρίσεις του Ιστορικού Κέντρου από τα «ανθρώπινα απόβλητα», όπως χαρακτηρίζει ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος της εποχής μας Ζίγκμουντ Μπάουμαν, τους «περιττούς» ανθρώπους, τους οποίους το ανάλγητο σύστημα θέλει να εξαφανίσει από προσώπου γης, έχουν ξεκινήσει ήδη δύο και περισσότερα χρόνια.
Με τη συναίνεση και τη συνεργασία του δημάρχου Αθηναίων, ο υπουργός δημόσιας τάξης εκδίωξε επιχειρήσεις σκούπας κατά των μεταναστών, στοιβάζοντας στην Αμυγδαλέζα όσους δεν είχαν χαρτιά, συνέχισε με τους μικροπωλητές του υπαίθριου εμπορίου, τους οποίους εκδίωξε από την πόλη και τώρα επιτίθεται στους χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών- ανθρώπινα ερείπια που περιμένουν αβοήθητοι το θάνατο. Προχθές, οι συμπολίτες μας αυτοί οδηγήθηκαν από γιατρούς του ΚΕΕΛΠΝΟ στο Κέντρο Κράτησης της Αμυγδαλέζας και υπέστησαν αναγκαστικές παράνομες αιμοληψίες.
Η κρίση έχει διαλύσει το Ιστορικό Κέντρο. Δρόμοι ανθηροί των μεσοστρωμάτων, όπως η Αιόλου και περιοχές όπως του Ψυρρή, που οι αγοραίες πολιτικές μετέτρεψαν σε διασκεδαστήρια για προνομιούχους, καταρρέουν ενώ, από την Ομόνοια μέχρι τις πλατείες Ελευθερίας και Βάθης, η φτώχεια σπάει κόκκαλα.
Έτσι προχωρά, λοιπόν, επί πτωμάτων, ο εξευγενισμός - παγκοσμίως γνωστός ως gentrification. Όσοι θαυμάζουν τις μακέτες των αναπλάσεων της Πανεπιστημίου να θυμούνται ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις και, πάντως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η φερόμενη ως καλή θα ευδοκιμήσει. Οι εκκαθαρίσεις δεν εγγυώνται πάντοτε τα όρια των θυλάκων ευημερίας, πολύ περισσότερο σε μια πόλη που οι αγανακτισμένοι, οι διαμαρτυρόμενοι και οι εξεγερμένοι συχνά - πυκνά την κατακλύζουν.