Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι η κινητικότητα και η προσβασιμότητα είναι αιτήματα πρώτης γραμμής για μια αξιοπρεπή καθημερινότητα στην πόλη. Όλοι επίσης μπορούμε να διαπιστώσουμε με μια απλή βόλτα στο κέντρο ότι η πραγματικότητα απέχει μίλια από τις διακηρύξεις προθέσεων – χωρίς οι πρόσφατες ρυθμίσεις στο κέντρο να αλλάζουν αυτό το γεγονός, αν δεν το επιδεινώνουν κιόλας.
Ανεπαρκείς και συνήθως κατεστραμμένες ράμπες, απουσία αναπηρικών θέσεων στάσης/στάθμευσης, απουσία μέριμνας για την ασφαλή συνύπαρξη ατόμων με προβλήματα όρασης ή ακοής (αλλά και γονιών με καροτσάκια) με ΙΧ, ποδήλατα και ΜΜΜ, απουσία μέριμνας για την επιβίβαση και αποβίβαση των εμποδιζόμενων ατόμων από τα ΜΜΜ ή από αναπηρικά οχήματα, απουσία αναγκαίων σημάνσεων και τρόπων πρόσβασης σε υποδομές, στάσεις ή σε σημεία προσωρινής ανάπαυσης: η πραγματικότητα είναι ότι η Αθήνα συνεχίζει να περιφρονεί τα βασικά δικαιώματα των εμποδιζόμενων ατόμων.
Είναι φανερό ότι οι παρεμβάσεις ανάπλασης του κέντρου έπρεπε να ακολουθήσουν έναν ευρύ διάλογο που θα συμπεριλάμβανε, ανάμεσα σε άλλες ομάδες δημοτών, τα άτομα με αναπηρία και τις προτάσεις των φορέων τους. Η Ανοιχτή Πόλη καλεί τη Δημοτική Αρχή, έστω και τώρα, να αξιοποιήσει ουσιαστικά τις επιτροπές επιστημονικής παρακολούθησης και διαβούλευσης που έχει εγκρίνει το δημοτικό συμβούλιο και οι οποίες μέχρι τώρα λειτουργούν προσχηματικά, σε όφελος όλων των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης.
Φωτογραφία από τη βόλτα μετ’ εμποδίων που κάναμε σήμερα στο κέντρο, παρέα με το ιδρυτικό μέλος της «Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών» και της ακτιβιστικής συλλογικότητας «Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: Μηδενική ανοχή» Αντώνη Ρέλλα.
