Η εργαλειοποίηση από τη δημοτική αρχή του δημόσιου χώρου και της αυξημένης ανάγκης γι’ αυτόν έχει πλέον ξεφύγει από τα στοιχειώδη όρια της πολιτικής αξιοπρέπειας. Το ξήλωμα στα παγκάκια της πλατείας Βικτωρίας, ως μέσο αντιμετώπισης της συγκέντρωσης προσφύγων που προκαλείται από τις κυβερνητικές επιλογές, προκαλεί θλίψη.
Θλίψη για το γεγονός ότι ένα πρόβλημα που απαιτεί ουσιαστικές παρεμβάσεις, με αξιοποίηση του κτηριακού αποθέματος και δημιουργία δομών ένταξης για τους άστεγους πρόσφυγες, αντιμετωπίζεται από το Δήμο Αθηναίων με συνταγές τύπου “πονάει χέρι, κόβει χέρι”.
Η δημοτική αρχή οφείλει να σεβαστεί τώρα την πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και να δώσει αξιοπρεπή λύση στο ζήτημα, σε συνεργασία με το αρμόδιο Υπουργείο.
