Δυστυχώς η φετινή παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων συμπίπτει με την είδηση για τα δεκάδες κρούσματα κορονοϊού σε οίκο ευγηρίας, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Οι συνάνθρωποί μας της τρίτης ηλικίας βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα της πανδημίας, περισσότερο ευάλωτοι από όλους μας. Η διασπορά αποδίδεται στο προσωπικό του γηροκομείου και αποδεικνύει την πλημμελή αντιμετώπιση της κατάστασης από την κυβέρνηση, η οποία δεν εξασφαλίζει τη δυνατότητα τακτικών και επαναλαμβανόμενων ελέγχων σε εργαζομένους που απασχολούνται σε δομές φιλοξενίας ευάλωτων ομάδων, αλλά και σε εκπαιδευτικούς. Παράλληλα, το Γηροκομείο Αθηνών, το ιστορικό ίδρυμα κοινωνικής προσφοράς στην τρίτη ηλικία που θα μπορούσε να προσφέρει ανακούφιση σε εκατοντάδες ηλικιωμένους, εξακολουθεί να βυθίζεται στην ανυποληψία, με όλους τους υγειονομικούς κινδύνους που αυτό συνεπάγεται, αντιμέτωπο με την αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής και τις παρελκυστικές τακτικές εκείνων που βαρύνονται με την ευθύνη του κατήφορου του ιδρύματος.
Οι ηλικιωμένοι φιλοξενούμενοι του οίκου ευγηρίας στον Άγιο Παντελεήμονα δεν φέρουν ατομική ευθύνη για την εισβολή του ιού ανάμεσά τους, όπως δεν φέρουν ατομική ευθύνη τα μέλη της σχολικής κοινότητας που απειλούνται καθημερινά από τις ελλείψεις σε χώρους, καθηγητές και εργαζόμενους καθαριότητας στα σχολεία της πόλης. Η Δημοτική Αρχή, πέρα από τις όποιες δικές της ενέργειες, οφείλει να επισημάνει στην κεντρική διοίκηση τις σημαντικές ελλείψεις στον τομέα της προστασίας, ειδικά των πιο ευάλωτων, και να διεκδικήσει την επαρκή στήριξη της πολιτείας για να μην πληθύνουν ανάλογα φαινόμενα. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής μας. Η ενίσχυση της προστασίας τους δεν έχει χώρο ούτε για κυβερνητικές «τσιγκουνιές», ούτε για κούφια λόγια. Η έλλειψη κρατικής μέριμνας για την Τρίτη ηλικία είναι έκφραση της απαξίωσης προς τους συνανθρώπους μας όταν σταματήσουν να αποτελούν παραγωγικό κομμάτι για την οικονομία, στην πιο ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους.
