Η Ανοιχτή Πόλη δεν είναι αντίθετη στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για τη βελτίωση της κινητικότητας, της βιωσιμότητας και των επιβαρυμένων περιβαλλοντικών δεικτών της Αθήνας. Δεν πρέπει όμως να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι αυτές οι τεχνολογίες, όσο χρήσιμες και “έξυπνες” κι αν είναι, μπορούν να υποκαταστήσουν την προστασία, τον σχεδιασμό και τη διαχείριση των ανοιχτών κοινόχρηστων χώρων και του αστικού πρασίνου.
Τα δέντρα δεν προσφέρουν μόνο καθαρότερο αέρα, αλλά και βελτίωση του μικροκλίματος, πολύτιμη σκιά, αισθητική απόλαυση, ενίσχυση της βιοποικιλότητας στην πόλη. Σε μια πόλη όπως η Αθήνα, που διαθέτει μόλις 3,5 τ.μ. χώρων πρασίνου ανά κάτοικο όταν το ελάχιστο όριο σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι τα 9 τ.μ., απόλυτη προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η βελτίωση αυτής της διόλου κολακευτικής εικόνας. Δυστυχώς, η δημοτική αρχή της Αθήνας έχει μέχρι τώρα δείξει άλλες προτεραιότητες, εστιάζοντας σε χώρους με υψηλό συμβολικό κεφάλαιο και δυναμική τουριστικής εκμετάλλευσης, και επιβάλλοντας λογικές “από τα πάνω” σχεδιασμού και διαχείρισης, περιφρονώντας τόσο τις θεσμικές διαδικασίες όσο και την κοινωνική διαβούλευση.
Η Ανοιχτή Πόλη υποστηρίζει μιαν άλλη λογική. Η αναγκαία συντήρηση και φροντίδα των υφιστάμενων χώρων πρασίνου μπορεί και πρέπει να συνδυαστεί με την αύξηση και διασπορά χώρων πρασίνου σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας, με ενεργοποίηση των αστικών κενών και των “ξεχασμένων” φυσικών και βιομηχανικών θυλάκων και διασύνδεση μεταξύ τους με πράσινες και ποδηλατικές διαδρομές. Είναι ζήτημα προτεραιοτήτων.
