Λίγες ώρες βροχής ήταν αρκετές για πλημμυρίσουν δρόμοι, σχολεία, να διακοπεί το ρεύμα και το νερό και να παραλύσει ολόκληρη η Αθήνα συμπεριλαμβανομένου του Συντάγματος.
Βλέπετε τόσο η κυβέρνηση όσο και ο δήμος Αθήνας ήταν απασχολημένοι οι μεν να παραγγείλουν φρεγάτες και να ξεπουλήσουν τη ΔΕΗ και οι δε να αναβαθμίσουν το «μεγάλο περίπατο» ή «μεγάλο περίδρομο». Έτσι τα φρεάτια έμειναν βουλωμένα και ο κόσμος στο έλεος μιας μέτριας βροχόπτωσης που βαφτίσθηκε «ακραίο καιρικό φαινόμενο» για την περίσταση.
Πάντως αυτή η ιστορία με το «μεγάλο περίδρομο» πάει να γίνει εμμονή για τον Ακαμάτη των Αθηνών Κώστα Μπακογιάννη που θα ήταν διασκεδαστική αν δεν ήταν δαπανηρή και προκλητική.
Ο Μπακογιάννης ή έχει κάποιο «κολλητό» με φυτώριο ή κάποιον/α πολεοδόμο ή και τα δύο. Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή του «να συνδέσει την Ομόνοια με το Σύνταγμα» οι οποίες συνδέονται εδώ και 2 αιώνες τουλάχιστον με τη οδό Πανεπιστημίου. Έτσι αφού πέταξε πλέον των 2 εκατομμυρίων ευρώ βάφοντας δρόμους, στήνοντας ζαρντινιέρες 500 ευρώ η μια και φυτεύοντας φοίνικες αποφάσισε τώρα να τα ξηλώσει, να φαρδύνει κι άλλο τα πεζοδρόμια στενεύοντας το δρόμο και να φυτέψει πλατάνια αυτή τη φορά. Σίγουρα, αυτό θα έχει ευεργετικές συνέπειες για το εισόδημα των φίλων του μελετητών, κατασκευαστών, φυτοριούχων, μάλλον και το δικό του, όμως θα εντείνει το κυκλοφοριακό χάος στο κέντρο, μιας και δεν έχει γίνει καμιά συγκοινωνιακή μελέτη για το μετριασμό της κίνησης των οχημάτων.
Παράλληλα, αποκλείει τους ποδηλάτες από την κυκλοφορία, αφού καταργεί τους ποδηλατόδρομους, και φυσικά θα πετάξει και άλλα λεφτά, λεφτά που έχουν ανάγκη οι φτωχογειτονιές, οι άστεγοι, οι μαθητές και οι δάσκαλοι των σχολείων της πόλης. Kαταργεί με το έτσι θέλω σχεδιασμούς για το τραμ που προβλέπουν να περάσει από την Πανεπιστημίου και να φτάσει στην Πατησίων, την μόνη πραγματική εναλλακτική λύση για την μείωση των ΙΧ στο κέντρο. Παχιά λόγια για βιώσιμη πόλη αλλά στη πράξη δωράκια διαρκείας στο λόμπι του ΙΧ και των εταιριών που στηρίζουν την παραγωγή τους στα ορυκτά καύσιμα που καταστρέφουν το κλίμα του Πλανήτη.
Είναι ένα ακόμη έργο που δεν απευθύνεται στους κατοίκους και τις ανάγκες τους αλλά σε κάποιους τουρίστες που όταν και αν έρθουν θα θέλουν να κάνουν υποτίθεται ρομαντικό promenade Ομόνοια – Σύνταγμα όπως θα έκαναν βόλτες στην πεζοδρομημένη Ερμού που όμως έχει αυτοκίνητα αφού απέκτησε ξενοδοχεία και οι ξενοδόχοι είναι φίλοι του Δημάρχου. Φτάνει πια, τα πλατάνια του Μπακογιάννη είναι σύμβολο της αδικίας και της αναλγησίας της εξουσίας όπως ήταν κάποτε ο πλάτανος έξω από τη φυλακή του Όθωνα στους Αέρηδες από όπου βγήκε και η έκφραση «Χαιρέτα μου το Πλάτανο».
Είναι καιρός ο λαός της Αθήνας να φέρει τις ανάγκες του στο προσκήνιο.
To Συντονιστικό της Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας
