Η 3η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, είναι μια υπενθύμιση των μακρόχρονων διεκδικήσεων του αναπηρικού κινήματος για πλήρη ένταξη και ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ζωή. Οι διεκδικήσεις αυτές έχουν αναδείξει την ανάγκη για αποτελεσματικές δημόσιες πολιτικές, ώστε να αρθούν ανισότητες και διακρίσεις, να υποστηριχθεί η ανεξάρτητη διαβίωση και κινητικότητα, να ενισχυθεί η πρόσβαση στην εργασία, σε δημόσια συστήματα εκπαίδευσης και υγείας, να διασφαλιστεί ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο και κοινωνική προστασία. Οι αναγκαιότητες αυτές έχουν ενταχθεί με δεσμευτικό τρόπο και στην Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.
Σημαντικό πεδίο για την διασφάλιση της προσβασιμότητας είναι και η πόλη, η πρόσβαση στο δημόσιο χώρο, σε υπηρεσίες και κοινωνικές και πολιτιστικές υποδομές. Η 3η Δεκεμβρίου δυστυχώς βρίσκει και φέτος την Αθήνα πολύ πίσω στη μάχη για προσβασιμότητα και συμπερίληψη.Η δημοτική αρχή βρίσκεται ήδη στα μισά της θητείας της και οι σχετικές δεσμεύσεις της είναι ακόμα στα χαρτιά. Τα όμορφα λόγια συμπάθειας δεν αρκούν. Τα εμποδιζόμενα άτομα εξακολουθούν να βιώνουν μια καθημερινότητα αποκλεισμού και κοινωνικού ρατσισμού στις παρατημένες ράμπες και οδούς διέλευσης, στα δημόσια κτίρια και υπηρεσίες που δεν εξασφαλίζουν την πρόσβασή τους σε αυτά, στη χαώδη συνύπαρξή τους με ΙΧ και ΜΜΜ, χωρίς επαρκή σήμανση και τις απαιτούμενες θέσεις για επιβίβαση/αποβίβαση. Η Ανοιχτή Πόλη στέκεται δίπλα στο κίνημα για τη χειραφέτηση των ατόμων με αναπηρία που είναι κίνημα υπεράσπισης των αξιών που πρέπει να χαρακτηρίζουν μια πόλη αλληλεγγύης και προόδου, κίνημα υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων μας.
